Onet to największy polski portal i jedna z najstarszych stron internetowych w naszym kraju. Lider długo zwlekał z wydaniem własnej aplikacji dla iPada, służącej do przeglądania treści portalu w zwięzłej formie na dużym ekranie dotykowym. W tej dziedzinie Onet został wyprzedzony przez większość konkurencji. Swoje programy na ten popularniejszy tablet mają od dawna nawet gazety, takie jak Przekrój, Newsweek czy Polityka. W pełni cyfrowy Onet, który od samego początku wykorzystuje najnowsze technologie IT, dał się więc wyprzedzić redakcjom, które u swoich podstaw mają technologię Gutenberga. Ale w końcu Onet się obudził i miesiąc temu opublikował dedykowaną aplikację dla iPada o nazwie Onet News. Z napisaniem tego tekstu specjalnie czekałem miesiąc, dając twórcom programu czas na naprawę jego działania. Aplikacja posiada bowiem kilka dużych błędów, które utrudniają korzystanie z interfejsu i dyskwalifikują program jako taki. Wady są nie tylko uciążliwe, ale i... unikalne. Nie spotkałem wcześniej aplikacji posiadającej tego typu błędy. Onet stał się więc liderem także w nowej, niechlubnej dziedzinie.

Od prawie roku korzystam z telefonu HTC Desire z systemem Android. Zdążyłem się przyzwyczaić do jego interfejsu, pracy w chmurze i mobilnych usług Google. Niestety, z przykrością muszę stwierdzić, że system Android i skupiona wokół niego platforma sprzętowa nie są produktami dopracowanymi, a użytkownicy są traktowani jak betatesterzy. Występuje zjawisko nierówności sprzętu. Są egzemplarze, które działają poprawnie, ale są i takie, w których wiele rzeczy działa nie najlepiej. Problemy, na które się natknąłem, nie dyskwalifikują systemu i sprzętu jako takiego, ponieważ najczęściej można je obejść lub ostatecznie zrezygnować z pewnych funkcji. Są to jednak niedogodności, które nie powinny występować, ponieważ dotyczą platformy, która - według prognoz - ma zdominować światowy rynek w ciągu najbliższych kilku lat.

Platforma telewizyjna Cyfra+ jest już w sieci. Postać w reklamie telewizyjnej informuje nas, że posiadacz Cyfry+, gdy będzie poza domem, będzie miał dostęp do Cyfry+ Online w laptopie, wystarczy tylko dostęp do Internetu. Po bliższym przyjrzeniu się informacjom prasowym na ten temat okazuje się, że online udostępnianych jest kilka programów telewizyjnych, można za darmo obejrzeć wybrane pozycje z oferty Cyfry "na żądanie" oraz płatne nowości filmowe w formie VOD. Ponieważ mam dostęp do Cyfry+, szybko założyłem konto w nowej usłudze i sprawdziłem, jak mają się obietnice do rzeczywistości. Niestety, zawiodłem się.

Jesteśmy przyzwyczajeni do tego, że Internet jest i działa. Ale czy działa dobrze? Moje pokolenie wychowało się w czasie pierwszych komputerów, które nie były podłączone do sieci. Wraz z dostępem do Internetu pojawiła się możliwość oglądania prostych stron internetowych, korzystania z poczty czy grup dyskusyjnych. Wszystko działało w miarę dobrze, do czasu upowszechnienia się Internetu do postaci, jaką znamy od niecałej dekady. Dziś Internet wykorzystuje się do wszystkiego. Niestety, pierwotne standardy i protokoły sieciowe, stworzone do prostych celów, obrosły w rozszerzenia, dostosowujące ich działanie do potrzeb współczesnego użytkownika. Internet jaki znamy jest więc z pozoru bardzo nowoczesny, ale u podstaw oparty o przestarzałe technologie. To dlatego mamy problemy ze spamem, wirusami, przeciążonymi serwerami czy dostępem do wybranych stron. I chociaż nie każdy z nas te problemy zauważa, to i tak wszyscy płacimy za ten stan rzeczy. Ponosimy przecież koszty utrzymania całej infrastruktury i godzimy się na ograniczenia, wynikające z konstrukcji sieci.

Sifteo Cubes to kilka małych prostopadłościanów, mieszczących w sobie kolorowy wyświetlacz, mini komputer i zestaw sensorów. Wynalazek ten przenosi zabawę z komputera z powrotem na stół, na którym kiedyś, gdy pecety nie były tak popularne jak dzisiaj, rozkładało się gry planszowe. Sifteo Cubes ułożone na stole pełnią funkcję elementów elektronicznej i interaktywnej gry planszowej. Ułożone jeden obok drugiego lub jeden na drugim wykrywają obecność sąsiednich elementów. Można nimi również obracać w przestrzeni, trząść i naciskać, a wszystkie ruchy odczytywane są przez zestaw czujników. Ich odpowiednie ustawianie względem siebie, powiązane z odczytami sensorów, stanowi mechanikę gry, której rezultaty oglądamy na miniaturowych wyświetlaczach LCD, łączących się w jedno pole gry. Ktoś kto uważa, że tylko Apple ma monopol na wymyślanie rewolucyjnych gadżetów, jest w błędzie. Produkt właśnie trafił do sprzedaży w USA i Kanadzie, zapowiadając kasowy sukces. Zestaw kosztuje 149 dolarów (ok. 470 zł) i składa się z trzech interaktywnych elementów, dwóch gier i ładowarki. Kolejne gry można kupić w sklepie producenta w cenie kilku dolarów za jeden tytuł. Można również rozbudować zestaw do sześciu elementów, co zapewni dodatkowe wrażenia w czasie zabawy, ale do gry wystarczą trzy podstawowe elementy.

"Deloitte Technology Fast 50" to coroczny ranking, odnotowujący najszybciej rozwijające się firmy technologiczne. Wyniki podawane są z podziałem na regiony świata, gdzie Polskę przypisano do Europy Środkowej. Dwa lata temu przyjrzałem się rankingowi za rok 2009. Polskie firmy zajęły wtedy wysokie miejsca w rankingu. Niestety, zdominowały kategorię "Internet", podczas gdy firmy z innych państw zanotowały rozwój w bardziej perspektywicznych kategoriach, takich jak "oprogramowanie", "telekomunikacja i sieci" oraz "półprzewodniki". Tegoroczne zestawienie Deloitte daje kilka nowych informacji o stanie naszej branży technologicznej. Polskie firmy ponad dwukrotnie zwiększyły swój udział w gronie najszybciej rozwijających się przedsiębiorstw naszego regionu, nadal dominują w kategorii "Internet", ale pojawiły się również w grupie "telekomunikacja i sieci" oraz dwukrotnie zwiększyły swój udział w kategorii "oprogramowanie". Jednocześnie, mimo większej reprezentacji w rankingu, polskie firmy znacznie ograniczyły tempo rozwoju. W rezultacie Polska straciła tytuł najszybciej rozwijającego się kraju w regionie, odnotowując spadek z pierwszego na trzecie miejsce, dając się wyprzedzić Czechom i Rumunii.

Dziennikarze zwykli narzekać na niski poziom internetowej dyskusji. Ale i do nich samych jest o co się przyczepić. Redaktorzy wielu tytułów popełniają bowiem dużo błędów językowych. Łona - szczeciński artysta hip-hopowy - w swoim utworze "To nic nie znaczy" skrytykował dziennikarzy radiowych za używanie na antenie takich błędnych sformułowań, jak "przekonywujący", "drugi maj", "wyłancza" i "w cudzysłowiu". Ponieważ każda redakcja posiada swój serwis internetowy, a wiele z nich jest powiązanych z portalami (np. Wyborcza z Gazetą.pl, TVN z Onetem, RMF FM z Interią), mamy możliwość szybkiego sprawdzenia jak w praktyce wygląda przestrzeganie ustawy o języku polskim przez dziennikarzy.

Czym zajmuje się branża IT - wie każdy. Firmy tworzą strony, sklepy, CMS-y, CRM-y, gry i kalkulatory online oraz inne twory internetowe. Ale to nie wszystko. Tajemnicą poliszynela w branży IT jest grupa projektów, którą wykonawcy się nie chwalą. Nie znajdziemy ich w żadnym portfolio, bo oficjalnie tych produktów nie ma. Ich nieetyczny charakter rzucałby zbyt duży cień na twórców i zleceniodawców.

Być może na naszych oczach zmienia się właśnie bieg historii wojen patentowych. Trwająca od pewnego czasu wymiana pozwów sądowych między Apple i HTC wydaje się nie mieć końca. Pierwszy atak przepuściło Apple, pozywając HTC o naruszenie dwudziestu patentów. HTC nie pozostało dłużne i wystosowało kilka kontrpozwów przeciwko Apple, dotyczących również spraw patentowych. W międzyczasie sąd przychylił się do argumentacji Apple, orzekając naruszenie dwóch patentów przez HTC. Ale sprawa nadal trwa i nie zapadła jeszcze ostateczna decyzja o wstrzymaniu lub nie sprzedaży tajwańskich urządzeń z Androidem. 1 września to przełomowy moment, który przenosi wojnę na patenty do innego wymiaru. Tego dnia Google sprzedało HTC dziewięć swoich patentów, które są podobno mocnym "hakiem" na producenta iPhone'a i wczoraj firma HTC pozwała Apple o ich naruszenie.

W miniony weekend, w dniach 2-4 września 2011 r., odbyło się największe spotkanie polskiej demosceny - Riverwash 2011. O tym czym jest scena komputerowa informowałem w oddzielnym artykule, osoby które po raz pierwszy mają styczność z tym zjawiskiem odsyłam do lektury. Zorganizowanie spotkania w mieście Łodzi miało szczególne znaczenie. W historii polskiej sceny odbyło się kilkadziesiąt spotkań, w Warszawie, Trójmieście, Poznaniu, Bydgoszczy, Żywcu, Olkuszu czy Starachowicach, ale nigdy w Łodzi. Trudno powiedzieć dlaczego, ale to miasto nigdy nie było silnym ośrodkiem scenowym, mimo że przez wiele lat było drugim co do liczby mieszkańców miastem w kraju (niedawno wyprzedził je Kraków).